Elke grote stad heeft een indrukwekkende ingang nodig en de stadspoort van Machu Picchu was zowel een veiligheidscontrolepunt als een pronkstuk. Met massieve stenen blokken die zo precies waren geplaatst dat je er geen creditcard tussen kon schuiven, was dit de manier van de Inca's om te zeggen: "Je komt er niet langs" - tenzij je bent uitgenodigd, natuurlijk.

Dit stenen meesterwerk stond op het hoogste punt van de citadel en was niet zomaar een mooie rots - het was de astronomische klok van de Inca's. De naam betekent "Katapult van de Zon", omdat ze letterlijk geloofden dat het de zon aan de hemel vastbond. Wie heeft er moderne kalenders nodig als je een heilige kei met kosmische krachten hebt?

Dit paleis, geschikt voor Inca royalty's, heeft het mooiste steenwerk en een toplocatie in de religieuze sector van de stad. Dit paleis was een statussymbool voordat statussymbolen iets waren! De tombe hieronder laat zien hoe de Inca's hun heersers vereerden, zelfs in het hiernamaals.

Een openluchtbegraafplaats waar edelen en priesters ter ruste werden gelegd, wat bewijst dat de Inca's zelfs in hun dood een eersteklas plek met uitzicht hadden. De Funeraire Rots - dramatisch gelegen op een heuvel - werd waarschijnlijk gebruikt voor rituele mummificaties.

Dit open plein, het spirituele hart van Machu Picchu, is de plek waar de heiligste bouwwerken van de stad samenkomen, als een eliteclub van mystieke krachtpatsers. Verwacht gigantische stenen funderingen, een indrukwekkende aanwezigheid en het gevoel dat je in de aanwezigheid bent van iets heel heiligs.

Dit was de Inca-versie van een exclusief klooster waar de meest bekwame wevers, priesteressen en aan de goden toegewijde vrouwen woonden. Als je hier live was, trainde je voor de dienst of produceerde je serieus duur textiel. Een mix van kracht, geloof en vakmanschap in één.

Deze tempel, een van de weinige ronde bouwwerken in Machu Picchu, is de plek waar de Inca's Inti, hun zonnegod, aanbaden. Tijdens de zonnewende valt het zonlicht perfect door de ramen op een heilige steen - want de Inca's waren de oorspronkelijke astronomen, zonder telescopen.

Als je goed kijkt, zie je een reusachtige stenen condor die zijn vleugels spreidt - want de Inca's wisten echt hoe ze met flair moesten snijden. Deze tempel symboliseerde de verbinding tussen de aarde en de hemel en was mogelijk ook een offerplaats.

Deze gezellige, fijn bewerkte kamer was geschikt voor een prinses - letterlijk. De naam "Ñusta" betekent prinses en hoewel historici niet 100% zeker weten wie hier woonde, was het duidelijk een belangrijk iemand. Zie het als de Inca-versie van een koninklijke suite, minus de roomservice.

Gelegen bij de ingang van de stad was dit het ultieme beveiligingshokje met het beste panoramische uitzicht. De Wachter (of wie hier ook woonde) had de perfecte plek om reizigers, naderende bedreigingen en onwetende toeristen die buiten de gebaande paden dwaalden in de gaten te houden.

De Inca's bouwden niet alleen een stad, ze bouwden een heel voedselsysteem in de berghelling. Deze indrukwekkende terrassen voorkwamen erosie, optimaliseerden de afwatering en zorgden ervoor dat de gewassen goed bleven gedijen. Eigenlijk waren de Inca's landbouwgenieën, lang voordat duurzame landbouw een modewoord was.

Een werkplaats waar de Inca's waarschijnlijk alles maakten, van aardewerk tot gereedschap. Zie het als de industriële wijk van Machu Picchu, zonder de vervuiling en moderne machines. Dit is waar de magie van het dagelijks leven plaatsvond, wat bewees dat zelfs de meest mystieke plaatsen een functionele werkruimte nodig hadden.

Deze tempel heeft - je raadt het al - drie enorme ramen, die het Inca-wereldbeeld van de onderwereld, de aarde en de hemel symboliseren. Het is een verbluffende mix van eenvoud en symboliek en eerlijk gezegd is het moeilijk om niet onder de indruk te zijn van de precisie van deze oude architecten.

Gevangenistijd, Inca-stijl. Dit gedeelte had ondergrondse kerkers en stenen omheiningen en bewees dat je zelfs in het paradijs de regels niet kon overtreden. Of het voor echte gevangenen was of voor rituele offers staat nog ter discussie, maar hoe dan ook - dit was niet het deel van de stad waar je terecht wilde komen.

Deze tempel, het kroonjuweel van Machu Picchu's religieuze plaatsen, stond in het teken van grootsheid en aanbidding. Met enorme stenen blokken die zorgvuldig op klassieke Inca-manier waren geplaatst (geen mortel, gewoon perfectie), was dit de ultieme heilige ruimte van de stad. Als je hier staat, kun je de echo's van oude ceremonies bijna horen.